Hard fruit, ook pitfruit genoemd, heeft een dunne schil en stevig tot sappig vruchtvlees. De twee belangrijkste soorten hardfruit zijn appels en peren.
In de vrucht zit een klokhuis met zaden of pitten. Dit fruit kan je langere tijd opslaan of bewaren.

Peulvruchten zijn eigenlijk de zaadjes van een plant.
Ze heten peulvruchten omdat ze in een beschermhoesje zitten: de peul. Soms eten we zowel de zaadjes als de peul op. Peulvruchten zijn rijk aan voedingsstoffen en vooral aan eiwitten.

Stengelgroenten zijn de verlengde stukjes van de wortel van de plant die boven de grond uitgroeien. Stengelgroenten zouden in feite ook tot de bladgroenten kunnen worden gerekend.
Het gaat bij deze groep voornamelijk om de vlezige bladstelen, zoals bij rabarber, venkel, knolvenkel, prei en koolrabi.

Vruchtgroenten zijn groentesoorten waarvan in hoofdzaak de vruchten worden gegeten. Vruchtgroenten zijn ontstaan uit een al dan niet bevruchte bloem die uitgroeit tot een eetbare vrucht. De grens tussen fruit en groenten is bij dit type niet altijd scherp te trekken. Vruchtgroenten zijn onder te verdelen in drie belangrijke groepen: de peulvruchten (die wij apart benaderen), de komkommerachtigen en de vlezige besvruchten.

Wortel- en knolgewassen zijn delen van een plant waarvan de wortel is uitgegroeid tot een eetbare groente. Wortel- en knolgewassen worden meestal tot één groep gerekend, maar er is toch een duidelijk verschil.
Bij de knolgewassen vormen zich naast de wortels ondergrondse stengels, de zogenaamde stolonen, die zich aan de top knolvormig verdikken.